Selasa, 15 Desember 2015

Naskah wayang anoman maneges disk 5



Naskah wayang lakon Anoman maneges
Kakang ingsun yayi kresna
Marasira midangetna
Pun  kakang harsamaminta
Manemune sira duh yayi
Nyang pandepa hanyarkata
Sajroning nagri Ngastina.
Sang Baladewa Narapati twinariswara kresna saklangkung resnanira myang dabanan jinawi.
Kresna     : Kaka Prabu, kados kajempana ing angin. Lampapa duka kesasar-sasar. Nunjang                                                                                                                                         palang badhe tindak dhateng pundi kaka Prabu?
Baladewa : Yayi Kresna, estuni manah tak gelak lakuku. Yenta na suweking jubah datan     tak toleh daya-daya pun kakang tumembah ing praja negara Dwarawati. Aku arep nemani kowe, aku arep wadul pirang-pirang yayi. Aku nembe wae kasowanan.
Kresna      : Kasowanan nagari Ngastina. Wonten pandeta naminipun resi Lumana. Pendetane madek dai ratu. Mrentah sakedah kerah kanthi boten dipun petang jumangkahe sateman ndadosaken paduka pancakara. Paduka kala wau ngentosi wonten alun-alun supradene paduka nggeblas. Minawis nyawang saking katebihan paduka sanes satriya.
Baladewa  : Lho lhahdalah... lha kog ngerti ? ngerti unteraning perkara. 
Kresna       : Pangestu paduka, sinaosa yayi prabu Yudistira menika. Wonten nagari Ngastina piyambakipun menika wangsul-wangsul paring SMS dateng kula.
Setyaki      : Malah facebookan kaliyan kula.
Baladewa  : Ooo.. Facebookan karo kowe Setyaki?
Setyaki    : Nggih, gambaripun menika kaka prabu puntadewaseandingan kaliyan kakang mbok Drupadi saking rungkut.
Baladewa  : Nek akuiki gambare gong cina. Karo tak wenei wara-wara sapa sing duwe gong cina regane pira?
Setyaki      : Malah kaya Sigid.
Baladewa  : Lha ki ke ke ke kepenake kepiye yayi? Aku kudu piye yayi?
Kresna       : Kaka  prabu ana unen-unen sing waras ngalah.
Baladewa  : Sing waras ngalah piye?
Kresna       : Paduka nggih klentu.
Baladewa  : Klentu piye? Sing nggo gumunku kilo adimu si Werkudara tanggap tangguh tanggon kaya ngono dedep pideksa watake bebasan kaya tugu Sinakarta. Ora mundur rani geguntur mendho anging panggoda. Nanging barang kena lamise begawan kumana lha kog luntur, piye yayi?
Kresna       : Kaka Prabu nonton dumateng samukawis menika sampun dipuntonton saking njawi rumiyen sakderengipun pirsa lebete. Kula yakin sanget senadan ta ngawuwara kaya ngapa. Ana pandeta muruh nganti bebasan ngemekake jagad raya suwarane, yayi Prabu Puntadewa nate cariyos kaliyan kulo sampon nate manos kitab isra. Salebeting kanjenng Nabi menika lumapah dipun dhereki kaliyan ruhul Kudus inggih menika malaikat Jibril. Sadalan- dalan kanjeng nabi menika tansah dipun srandhu tansah dipun godha antawisipun wonten salah sawijining manungsa tangan tengene bisa nggawa roti tangan kiwane nyekel graji. Makhluk menika mripate nganggo sebelah mata. Ora bisa nyawang ngangge pertimbangan menika mboten saget. Makhluk menika sinebat Dajjal. Ndadosi Dajjal menika sarate kudu jujur, sabar, lan narima. Boten kados paduka kaka prabu. Legan golek momongan, pendeta kaya uret barang kog ya ditantang-tantang, demen ora kajen Baladewane.
Baladewa    : Waduh... lah yo gumun, kog aku ditimbali kog kowe ora ?
Kresna       : Lha nek kula niki adhep-adhepan kalih resi Lumana mangkeh kula leh-lehke, mangke kula copot topenge resi lumana. Kula boten pengen gawe wirange wong akeh. Kaka prabu, sinaosa menika mengsah dipun legane rumiyen. Tur menika nembe babak awal dereng ngantos babak tengah. Yayi Janaka dipunutus  kaliyan resi Lumana sesarengan kalih yayi Werkudara. Nglarapaken sertifikat tanda yekti kalamun Kresna dipeksa kongkon tanda asta.
Baladewa    : Lha kok ngerti?
Kresna         : SMS saking yayi Werkudara ngabari rumiyen.
Setyaki        :  (nyanyi) “Bang SMS siapa ini bang?
Aku paling seneng lagune mbah surip “ Tak gendhong kemana-mana, daripada kamu naik kapal terbang jua pesawat yang makan enak to, asik to, keri to? Blubuk to?
Kresna        : Kepengen sumerep gebyare lelempahan menika?
Baladewa   : Iya yayi.
Kresna       : sampun daya-daya kondur wonten nagari Madura. Lenggah wonten menger kula, kula adepane Janaka, mung dadi bemper, mung dadi bebalang karo resi lumana. Ngiras pantes ngangge nodi mentale pendawa kaya ngapa.
Baladewa    : Iya yayi, sing ngati-ati yayi.
(Baladewa pindah lungguh ana mburine Kresna banjur Janaka mlebu disusul karo Werkudara lan Sengkuni)
Baladewa    : Apa kowe?
Setyaki        : Segrok sang Bala tuminggal.
Baladewa    : Wis ora usah suluk..ang...ung...ang...ung. Rasah suluk Setyaki!
Setyaki        : Boten, Samene kanggo mbangun suwasana ki, ora ang..ung...ang...ung.
Kresna       : Opo to sebabe. Dene punkakang njunjung marang anggane Siyati nggone sira cecliblu nyembah. Siji iki duduaning praja, iki duduaning istana negara.
Baladewa     : Setyaki.
Setyaki         : Nun.
Baladewa     : Janjane pilihan bahasane ki kliru, lha wong presiden kok manggone nang istana. Kamangka istana kuwi miturut basa jawa kuwi artune kuburan.
Setyaki         : Hastana.
Baladewa     : Ha’a, astana badamadana kuwi kuburane wong-wong suku Yadawa. Presiden kok manggone nang istana.
Setyaki        : Lha nggeh, tegese niku  mbesuk presidene piye nek mbesuk matine ninggalke astana, jenenge piye? Dipimpin presiden ki piye? Dipimpin presidene ki piye, ngoten kaka prabu.
Baladewa     : Sing kandha sapa?
Setyaki         : Facebook.
Dalang          = Luar biasa wayang IT iki.
Kresna     : Siji, kuwi alasane. Ping pindho, iki lapangan. Ndadak nyembah mbarang ndhodhok ki yo sampure reged. Iyo yen ngisore ki ora blethok. Yen blethok?
Janaka          : Inggih kaka prabu.  Dapur kapasang yogya.
Kresna        : Dapur kapasang yogya ki opo ? bocah nom-noman do or mudheng bahasamu, ngerti opo ora ?
Janaka          : Dhawah keleresan.
Kresna         : Lha rah ngono yak luwih apik. Ora sah muluk-muluk sastrane sing wong malah ra mudheng sing nonton. Cobloko wae, wong awak-awak dhewe ki klebu wayang-wayang padesan. Beda karo wayang-wayang sing tingkat dhuwur kono kuwi bahasane muluk-muluk. Yen perlu diapiki tenanan. Nganthi sing nonton ora mudheng . wong maca wae kok.
Janaka       : kanjeng kaka prabu, estune manah kula menika badhe sowan wonten nagari Dwarawati, naging kepanggih kaliyan paduka menika dhawah keleresan. Kula kaliyan kakang Werkudara dipundhawuhi kaliyan bapa resi lumana supados manggihi paduka kajeng kaka prabu.
Kresna          : kon napa?
Janaka           : Ngeteraken seratsaking rama begawan lumana.
Kresna          : Ora sik, kowe ki nang ngastin ki nopo? Hm? Kowe nang ngastina ki ngapa?
Janaka           : Kakangmas Wrekudara.
Wrekudara    : Piye?
Janaka           : Paduka ngendika.
Wrekudara    : Wegah, kepethuk karo Kresna sapa wonge sing bisa menangake omongane ning kowe tak rewangi. Iki ngene njlintheng Kresna kakangku, sarehning awake dhewe para pandhawa kuwi kang dadi imam darmaaji kakangku kuat sarujuk manungggaling pandawa karo kurawa, kuwi sarujuk bakaling bratayuda demi kamungsan. Mulane aku sarujuk-sarujuk wae aku teka mrene mung ngeter Harjuna. Janjane aku yo ragu-ragu.
Janaka              : Lhoh kakangmas kok kados ngoten sih? Kok kakangmas kados ngoten?
Wrekudara        : kados ngoten piye?
Janaka              : Menawi ngoten paduka kalih panjenengan, kula kalih sampeyan sami.
Wrekudara       : Pada piye?
Janaka              : Sami ragu-ragune.
Wrekudara       : tas....lha...
Sengkuni         : Mati aku...waduh...
Baladewa        : Nyawang Sengkuni raine kaya pengen nggecek-nggeceka aku.
Kresna             : Innallaha maassabirin, kaka prabu.
Baladewa        : Sabirin wis pindah ning Wanagiri wae kok. Awas titeni mengko, ana wektu kang mirunggan wektu prayo jejak ndase tenanan.
Setyaki            : Sabar om sabar.
Baladewa        : iyo, Setyaki.
Setyaki       : oke bos... haa kerise apik, luluk telu, pamore naga tumangasang... wah... keparing dalem saking ndara puji.
Janaka            :  Kaka prabu sarujuk menpa boten, menawi bratayuda dipun wurungaken.
Kresna           : Sarujuk banget.
Wrekudara    : kuwi sarujuk.
Janaka           : Boten kados ingkang kula doga nggih?
Wrekudara    : Ho’o
Janaka          : Menawi ngoten sae kaka prabu Sri batara kresna.
Wrekudara   : Iya apik.
Janaka          : Dipunlajengaken napa boten?
Wrekudara   :              Wis kana bacutna.
Janaka          : Menawi ngoten, kaka prabu . sarehning paduka sampun sarujuk manunggaling kuarawa kaliyan para pandhawa, kula badhe ngampil segel perjanjian, paduka kedah tapak asma kanjeng kaka prabu.
(Janaka banjur menehake surat sing digawa Sengkuni marang Kresna).
Kresna         : Sing tandha tangan ning kene kok prabu resi lumana ki kepiye to karepe to?
Janaka         :  Kados pundi kakang mas?
Wrekudara  : Kowe wae sing njelaske. Sing nang ngarep.
Janaka         : Rama resi lumana menika saking saenipun panggalih, ngestina kaliyan pandawa menika dipun blengket dados setunggal.
Kresna        : Piye? Dadi siji?
Janaka        : Inggih.
Kresna       : Baratayuda Jaya binangun diwurungake?
Janaka       : Inggih, kaka prabu sarujuk?
Krena        : Setuju.
Janaka       : Kula aturi tapak asma.
Kresna      : Mengko disik, tulis tangan ning kene ki geseh karo prajanjen ingkang wis digawe pandawa karo kurawa. Sanajan ta UU anyar bisa mbatalake UU lawas, nanging alasane kudu maton tamane, si Adi tindhak menyang negara Ngestina kuwi dudu atas nama negara, ning lintas fraksi, kowe makili partemu. Wrekudara ya makili partemu, durung dianggep makili negara. Kresna, semar gelem tanda tangan, waton negar ngestina kang separo ingkang saiki dikekai klawan yayi prabu Duryudana sak Kurawane, diwangsulke karo pandawa. Selagine Bratayuda wurung, nanging praja ngestina isih dikukuhi dening yayi prabu Duryudana. Kabeh perjanjian tak anggep batal, kabeh surat tak anggep ora sah.
(surat banjur disuwek-suwek karo Kresna)
Janaka : kakangmas.
Wrekudara : Nun.
Janaka : Surat dipunsebit-sebit kaliyan kakang prabu sri batara Kresna.
Wrekudara : Yowis ben. Gampang gawe meneh.
Janaka  : lajeng kados pundi? Paman sengkuni.
Sengkuni  : Mbel...eeee...lhah  kudu tandang aku iki, rada kurang ajar ki prabu kresna.
(Sengkuni banjur sing maju)
Baladewa : Lhaaaa... iki...wuahahaha.
Kresna : Napa sampeyan?
Baladewa : Lha kuwi maju ... asune maju.
Kresna  : Sabar rumiyin ta.
Sengkuni : He prabu kresna? Aja sumekeh angguem aja adigang adigung adiguna, kowe wani nyebit-nyebit surat kepercayaan negara ngastina, ateges kowe nantang wong-wong ngestina, klebu pejabat ngaestina, kaya aku, jendral sengkuni. Hmmm?
Kresna : sek..paman sengkuni. Aturan lajeng sanksi hukum menika badhe tumama yen ta sanksi hukum kuwi dumadi aning wilayah hukum titamtu. Contohe, kowe arep nyalahake kresna, nyebit-nyebit surat sing digawe resi lumana, ditanda tangani dening yayi prabu duryudana miwah yayi yudistira, ya?
Sengkuni : Iyaow.
Kresna : Kuwi aku bisa dipatrap hukum, yen kedadeyan iki dumadi ana ing wewengkon wilayah negara Ngastina serekat Sawangen tapel wates sing wis mok tinggalke, bebasan 20 yujana, iki manggon wewengkon negara ngamarta. Mula sing wajib matrapi hukuman karo Kresna kudu yayi prabu puntadewa, dudu dapuranmu, jendral.
Baladewa : Jendral dapure elek.
Kresna : kaka prabu ampun nderek-nderek. Tangan sampeyan kedah resik.
Baladewa : Resik apa ? dosa gelem aku wato nggecek ndase sengkuni aku. Wis tak sembahyang ping sewu rekaaat ora papa. Ning nggecek ndase sengkuni ndisik.
Kresna : Kendel rumiyin.
Setyaki : sabar..sabar... innallahama’assabirin, do you know?
Baladewa : yes, i know.
Sengkuni : ooo... yowis, nek pancen kaya ngono, aku bisa duwe kesimpulan, iya wae kowe ora gelem trima para pendawa merguru karo resi lumana, mergae  apa? Yo terang-terangan wae ya, senajan kowe dadi ratu, nanging kowe ki rak ratu mlarat. Dwarawati kuwi ratu cilik, negarane cilik, penghasilane yo cilik. Kowe bisa mulya mergae kowe ngempek ayom karo wong-wong ngamarta. Mula kowe ora seneng yen wong ngamarta duwe guru anyar, tegese kowe kelangan pegaweyan. Siji, ping pindone omonganmu wis ora digugu karo pandawa. Hehehe. . ,\pandawa wis ora nggugu karo kowe, lambemu wis ora digugu karo pandawa. Pandawa luwih nggugu karo wong ngestina. Pandawa luwih nggugu karo begawan lumana. Mula tekan saiki kowe kudu mawas diri, kresna. Kowe ki ratu sing wis ora payu, kowe ki ratu sing wis ra dianggep pandawa, kok isih sumekean.
Setyaki : Bangsat, bajingan. ...
(Sengkuni diamuk Setyaki, banjur lunga, janaka lan wrekudara melu lunga nyusul sengkuni).
 Kresna : Heeee.... Setyaki!!! (Banjur lunga nututi Setyaki)
Baladewa : Bagus, Setyaki, terus-terus diantemi Sengkuni terus... ayo antemana nganti moncrot palane. Ayo terus ... ayo terus... lho lo lo lo kok malah kesasar... ( banjur melu nututi).
(Kresna ngendhekaki Setyaki)
Kresna : Setyaki...!!!
(Baladewa njedul)
Baladewa : Ayo...ayo..ayo.
Kresna : Setyaki.
Setyaki : kaka prabu.
Kresna : Nundhuk.
Setyaki : oke!
Kresna : apik tumindakmu yo...?
Setyaki : Sae.
Baladewa : apik, pancen. Tenan apik tenan. Ning kurang ajar lho kowe, setyaki.
Setyaki : kurang ajar bagaimana?
Baladewa : Lha wong aku sing sikile wis gatel pengen nendang ndase sengkuni lho kok malah kowe ningsep-ningsep, ningsep-ningsep ngapruk ndase, kene sing nukokke pulsa, kok malah sing ngemploki bluluk kowe ki kepiye ta?
Setyaki : Salahe , wong saiki kalah cepet ya kalah awu kok, Sakniki kathah, pacacre kancane diembat, margane kowe klemar-klemer boten ngawe-ngawe, dikawen kancane kathah. Ngko nek Ari klemar-klemer yo tak kekna Bagus saka Jogja. Mumpung ana bapake ana gelem ngragati. Wong Ari senengane blas-bles,blas-bles sing gratis. Cina mas.
Kresna : kowe mau nempiling sapa?
Setyaki : Lhoh, napa njenengan boten sumerep? Kula ngampleng Sengkuni.
Kresna : Menurutmu bener?
Setyaki : Leres bener sanget.
Baladewa : Pas bener ... bener-bener banget. Cocok aku nek karo kowe Setyaki, tenan. Wah apik tenan.. apik trus ajar wae.
Kresna : Sampeyan niku boten ngademake alh manas-manasi.
Baladewa : Sapa ?
Kresna : Sampeyan niku.
Baladewa : Yo ben ta... hak asasi kok piye, bebas. 
Kresna : kowe ngerti Setyaki? Sengkuni ki sapa?
Setyaki : Sengkuni ki wayang.
Kresna : iya bener . kuwi wayang apa?
Setyaki : Nggih wayang dhudhahan.
Kresna : Ora, kedudukane Sengkuni ki sebagai apa?
Setyaki : Patih.
Kresna : Lha yo, Patihe sapa?
Setyaki : Patihe kurawa.
Kresna : Yen kurawa ora trima ngroyok karo kowe, kowe wani karo kurawa?
Setyaki : Wantu mawon.
Baladewa : cocok kuwi ... tenan, wani kok. Kowe ki Setyaki wani. Setyaki kok  karo kurawa kok mbek...wani. Aja kuwatir, ngko nek kalah  iki sek mbelani aku, tenang wae.
Kresna : Mangga njenengan sing wonten ngajeng mriki. Kula tak teng wingking cobi pun.
(Baladewa dikon maju, banjur Kresna mundur)
Kresna : Kowe dipasrahi tugas wae kaya ngono. Nggrece, nggleleng, mula nek teka ki aja telat ngoten lho, wis dilatih ping pindho kok tetep nguwuhake salah dang... tak... dang... tak... dang... tung... tak... dudududul.
Baladewa : Aku nek ora tak punjuli ora seneng kok aku.
Kresna : Iyo kurawa yen nganti Janaka maju, werkudara maju, kowe wani?
Setyaki : Ah menawi kepeksa yen wantun.
Kresna : kok nganggo kepekso piye?
Setyaki : Nggih kaka Prabu.
Baladewa : Iyo, kudu wani. alah wani kok perkara kalah, menang gampang sing penting wani dhisik. Tabrak bresss.
Kresna : Janaka kuwi melu klebu kurawa apa Pandawa?
Setyaki Pendawa, ning saiki mbela kurawa.
Kresna : wis saiki pandawa apa kurawa? Aja namung nganggo nanging.
Setyaki : Pandawa.
Kresna : Malah ngono ki... yen kowe nganti perang karo Janaka  karo Wrekudara sing keplok kih akeh. Diadudhomba. hmmm? Islam karo islam diadudhomba, Yahudine padha keplok-keplok. Muhamadiyah karo NU diadhu, Yahudine keplok-kelpok. Kowe ngerti perkarane apa ora?
Setyaki : Nggeh, perkarane do’a qunud. NU nganggo do’a qunud, Muhammadiyah ora mergane pancen boten apal. Ning alhamdulillah nggen kula niku anatarane muhammadiyah kalih NU menika sampun boten mempersalahkan donga qunud.
Kresna : ooo syukur alahmdulillah.
Setyaki : Boten alhamdulillah malah innalilahi kok.
Kresna : lha kok innalilahi piye?  Lho jare wis ora mempersalahkan do’a qunud  berarti rak ya apik ta?
Setyaki : Boten, napa ta sebabe boten mempersalahkan do’a qunud, amargi baik wong NU maupun muhammadiyah wis jarang nglakoni sholat subuh. Ora qunud-qunudan, sing penting subuhe bubarke wae malah.
Kresna : Ya wis, sing penting kowe nek urung tak prentah , aja maju ya?
Setyaki : Nggih, beres.
Kresna : Kaka prabu saged sabar napa boten? nem boten saged sabar kula aturi mlebet kothak mawon mrika.
Baladewa : Ya ora no. Mangkat, mung ketang piye-piye.
Setyaki : Kaka prabu menika mangkate angel kok, nek pas dibutuhake do ora mangkat, mangken nek ora dibutuhke nglumpuk penyumping wong akih. Penyumping tekane mengko nek wayange wis do tumata kabeh nek bedhugi, ngko takone sampun beres mas, ngono kwi. Hehe.
Kresna : Kancingen lambemu,kaka prabu ingkang prayetna kaka prabu.
Baladewa : Iya, tak dherekake yayi.
Setyaki : Mangkeh nek thonge iso nang telu apaek banget kok.
(Banjur padha lunga)
Prabu Paranjana : Baladewa, woy ! Weh tenan ta kowe, Baladewa. Priwikan dadi grojokan jebule kowe ngabari adhimu Kresna. Geres pantes aku baranjana. Dina iki aja ketanggungan, entohadiyakake aku saka kakang Duryudana yos bisa nigas panci gulumu Baladewa.
Prabu Paranjana : Jumangkahing gra sesumbar
                             Lindhu  bumi gonjang ganjing
Antareja  : kumaluk dukun tatarakethuk lumembek kang jala ledhe.
Prabu Paranjana : Oblas...kurang sepuluh langkah jawil gulune Baladewa. Metu saka ngingsor ndhudhah bumi, kowe wayang Antareja, hmmmm?
Antareja : Reti myang jenengku?
Prabu Paranjana : Alah mbendina kumpul nang kothak. Masak pangkling?
Antareja : Kowe Prabu Paranjana sing diunggul-unggulna marang wong Ngestina?
Prabu Paranjana : Betul, aja ngalang-ngalangi langkahku Antareja, tak jangkah sirahmu. Engsun bakal apar klawan uwakmu Baladewa.
Antareja : Wongtuaku, pepundhenku, aja nganti bucek kulite. Yen wani tandingane Antareja.
Prabu Paranjana : Haha... bagus! Genti dhagakan perang karo kowe. Gak soal, sedina yen durung bisa ngokop getihe mungsuh. Salit godhang bebesan pitung dina. Cekel sabuk milang tatu asing-asing kejuting pati, nyawamu wis muntup-muntup aning mbun-mbunan. kowe ora gelem minggat tak jabut nyawamu.
Antareja : Cangkemu ! (Banjur diantem).
Prabu Paranjana : Hah..edyan ora weruh tangane, cepet banget.
(Banjur padha gelut).
Prabu Paranjana : Pecah ndasmu. Edyan ,wuah kemebul dhahamu.
Antareja : Wah , endho.
Prabu Paranjana : Hahaha ora lungut tugel byeyekanmu.
(Antareja ngantemi Prabu Paranjana nganti tiba)
Prabu Paranjana : Haduhh pothol untuku iki.
(Antareja midak siraehe Prabu Paranjana).
Prabu Paranjana : Sikile bajingan , uculla. edyan, huh huhhh sikilmu kuwi.
(Antareja digebuki Prabu Paranjana).
Prabu paranjana : Modyar..modyar..modyar..modyarrrr...arep ngapa kowe, ayo iki tandhinagana Paranjana ... hokya.
(Banjur iseh padha gelut, Antareja ngantemi sirahe  Prabu Paranjana, nanging ujug-ujug Prabu Paranjana ngethikake clurit).
Prabu Paranjana : Kowe, modyar kowe, ora weruh kon, hayok. Tiban clurit kae. Antareja aja malyu, tiban pusakaku clurit ora nganan kodhok bosok. Mlempuh bathanganmu, ayoh majua kene. Lhoh-lhoh keri lhoh.

Tidak ada komentar:

Posting Komentar